Volgens de handleiding van mijn fotocamera kon ik de sluitertijd van mijn toestel handmatig instellen. Thuis zag het er allemaal heel simpel uit, maar twee uur later in het museum was er van de ‘simplicity’ niet veel meer over. Gevoel wel, knielend zat ik op de stenen vloer met voor mij op de grond de handleiding van mijn camera en mijn knieën begonnen redelijk zeer te doen. Het toestel dat naast mij op eenzame hoogte op het statief stond, had een treurig aanblik.
Ik bevond mij op de tweede etage van het Parijse museum voor wetenschap en techniek, het Musée des Arts et Métiers. Verdeeld over drie etages worden hier allerlei facetten van de wetenschapsgeschiedenis getoond aan de hand van uitvindingen die door de eeuwen heen zijn gedaan.
De tentoonstelling is thematisch ingericht. Zo kom ik bij ‘Communicatie’ bijvoorbeeld de eerste telefoons tegen, maar ook een oude drukpers uit de 17e eeuw. ‘Constructie’ biedt voornamelijk maquettes van koepels, bruggen en andere gebouwen en bij ‘Energie’ is er bijvoorbeeld aandacht voor de stoommachine.
Een leuk thema is ook ‘Transport’ waarbij een van de allereerst vliegtuigen wordt getoond, maar ook een rijtje fietsen en oude auto’s. Ieder thema is zo ingericht dat je bij de oudste uitvindingen begint en vervolgens de ontwikkeling ziet tot aan hedendaagse apparaten. Ook hightech apparaten zoals de maanlander die gebruikt wordt bij ruimtevaartmissies worden getoond.
I
n het museum mag niet geflitst worden. Daarom sta ik in de donkere zalen die gewijd zijn aan ‘Wetenschappelijke instrumenten’ met mijn fototoestel te stoeien. Met de automatisch instellingen zijn de prachtige thermometers van Galilei of de ingewikkelde apparaten van Lavoisier niet scherp in beeld te krijgen. Maar de ingewikkelde handleiding die voor me op de grond ligt, helpt me niet verder. Toch maar flitsen dan? Maar een streng kijkende beveiliger weet me hiervan te weerhouden.
Het is het probleem van de vooruitgang. Doordat de apparaten steeds ingewikkelder worden, is het voor een gewoon mens zelfs met handleiding nauwelijks nog te begrijpen hoe ze werken. Het is ook het nadeel van de getoonde objecten in het museum. Al die uitvindingen zien er prachtig uit, maar hoe werkt het?
Gelukkig is hiervoor een oplossing gevonden. Voor de vitrines met de getoonde machines zijn vaak kleine computerschermpjes te vinden. Hierop worden animaties getoond die de werking van de uitvindingen verduidelijkt. Het geeft de expositie een extra diepte. Zo kom ik bij het thema ‘Mechaniek’ te weten hoe een automatisch weefgetouw werkt en snap ik ook hoe een robotarm een auto in elkaar zit. Er gaat een wereld voor me open.
Er is ook een hoek aan film en fotografie besteedt. Met het statief van mijn camera onder de arm en de handleiding opgepropt in mijn jaszak, bekijk de tentoonstelling. Ik zie de eerste filmbeelden, leer de werking van de lens in het fototoestel en bewonder apparaten die al honderd jaar niet meer te koop zijn. Maar helaas, mijn toestel zit er niet tussen.
Zonder mijn eigen fotocamera te begrijpen, maar met de kennis van stoommachines en hightech robots ga ik naar huis. Was techniek altijd maar zo begrijpelijk als in het Musée des Arts et Métiers!
Musée Arts et Métiers
60 Rue Réaumur, Metro Arts et Métiers
Dagelijks geopend 10.00-18.00, maandag gesloten
Entreekosten 6.50 euro per persoon, 4.50 gereduceerd, onder de 26 jaar gratis.
 |
Boeiend en weer aardig relativerend, al zijn de foto’s goed gelukt. De minitel heb ik ook nog gebruikt!! Een museumstuk inmiddels.