In Frankrijk eren ze hun helden. Wetenschappers, sporters, schrijvers, politici, componisten of kunstenaars, tot lang na hun dood worden ze geroemd. Waar in Nederland plannen voor een Pim Fortuyn museum in de prullenbak verdwijnen, kan je in Parijs nog altijd het museum bezoeken van een bewogen politicus die al bijna 100 jaar dood is.
Het leven van George Clemenceau kenmerkt zich door een ongelofelijke strijdkracht. Hij was een bevlogen politicus met vooruitstrevende ideeën. Tijdens zijn carrière heeft hij op talloze tonelen geacteerd. Zo was hij burgemeester van het 18e arrondissement in Parijs, voorzitter van de Parijze gemeenteraad, lid van de Franse Assemblee Nationale (Tweede Kamer) en zelfs tot twee maal toe minister-president van Frankrijk.
In zijn oude woonhuis in de Rue Franklin is een museum ingericht dat iedere doordeweekse middag te bezoeken valt.
Het geheel is opgesplitst in twee delen. Op de 1e verdieping is er een tentoonstelling over zijn leven en op de begane grond is zijn oude appartement te bezoeken dat nog volledig in zijn oorspronkelijke staat verkeert.
Gewapend met een bijgeleverde audiogids, begin ik mijn ronde door het museum bij de tentoonstelling over zijn leven. Aan de hand van bewaard gebleven foto’s, documenten, voorwerpen, kranten en spotprenten baan ik me een weg door zijn loopbaan. Clemenceau’s carrière lijkt aan elkaar te hangen van schandalen. Hij blijkt dan ook de bijnaam ‘de kabinettendoder’ te hebben gekregen.
Clemenceau zelf behoort tot de links-radicale partij. Dit was een partij met liberale ideeën zoals een strikte scheiding van kerk en staat, maar ook bijvoorbeeld anti-kolonialistische standpunten. Clemenceau zelf was bovendien erg nationalistisch en vooral anti-Duits na de verliezen van Frankrijk in 1870. Clemenceau was minister-president van Frankrijk tijdens het laatste deel van de eerste wereldoorlog. Hij wordt in Frankrijk persoonlijk verantwoordelijk gehouden voor het herwinnen van het vertrouwen in deze oorlog die uiteindelijk tot de overwinning leidde.
Maar in het museum is niet alleen aandacht voor zijn daden als minister president, maar juist ook voor de persoonlijke kant van zijn leven. Verhalen uit zijn jeugd en over zijn studies in Amerika, maar ook over de talloze kranten en tijdschriften die hij heeft opgezet. Speciale aandacht is er bovendien voor zijn vriendschap met Claude Monet.
Als ik vervolgens het appartement van Clemenceau ga bekijken, valt op hoe bescheiden deze grote staatsman heeft geleefd. Het geheel kent namelijk slechts vier kamers. Natuurlijk had hij het niet slecht, maar de woning bevat ook geen overdreven luxe. De muren zijn gevuld met heel veel boeken, geen dure gebonden edities maar gewone paperbacks en daarnaast afbeeldingen van -voornamelijk Griekse- kunst.
Het is leuk om door het huis rond te wandelen dat nog helemaal in de sfeer van de jaren 20 gehuld is. De serieuze stem in mijn audiogids is nu ook vervangen door een oude dame, eennichtje van George Clemenceau. Hoogtepunten zijn het prachtige art nouveau bureau in zijn werkkamer en een portret van Eduard Manet.
Musée Clémenceau
8 rue Benjamin Franklin, metro Trocadero
Dinsdag tot met zaterdag geopend 14.00-17.30, augustus gesloten
De toegang is 6 euro per persoon (3 euro gereduceerd), dit is inclusief audiogids.
 |