Kunsthistorica Christiane Struyven selecteerde 50 vrouwelijke kunstenaars vanaf 1850 tot nu. Wie waren zij? Waarom hadden ze het zo moeilijk? KunstVensters sprak speciaal voor internationale vrouwendag met Christiane Struyven over haar nieuwe boek!
Christiane Struyven gaf talloze lezingen over Picasso, Matisse en Magritte. Het waren vooral mannen, die alle aandacht kregen. Toch kwam ze steeds vaker vrouwelijke kunstenaars tegen en besefte ze zich: “Ik moet hier echt iets mee doen”. Voor uitgeverij Lannoo selecteerde ze haar 50 favoriete vrouwelijke kunstenaars.
1989, © Guerilla Girls, met dank aan www.guerillagirls.com
Patriarchaat
“Een echte eyeopener was hoe lang het patriarchaat heeft geduurd”, vertelt Struyven. Tot diep in de jaren 70 kregen vrouwelijke kunstenaars weinig kansen. Ze kregen geen toegang tot kunstopleidingen en werden nauwelijks tentoongesteld. Mannen domineerden de kunstwereld. “Ik noem dat de Amerikaanse macho way of life.” Dankzij het feminisme kwam de verandering.
Niet toevallig kregen vrouwelijk kunstenaars in Amerika als eerste voet aan de grond. “In Amerika had je een traditie van feminisme met de suffragettes. In de jaren 70 heb je hele knappe universiteiten die in een mum van tijd genderstudies in het leven hebben geroepen. Ze spelen een geweldige rol bij het genereren van aandacht voor vrouwelijke kunstenaars in publicaties en expositieruimtes.” Struyven beschrijft daarom maar liefst 22 kunstenaars uit de Verenigde Staten, waaronder bekende namen als Joan Mitchell, Judy Chicago en Kara Walker.
1894, © Imageselect
2011, acrylverf, transfers, kleurpotlood, houtskool en collage op papier, 101,6 x 76,2 cm, © Njideka Akunyili Crosby, met dank aan de kunstenaar, Victoria Miro en David Zwirner, fotograaf: Marc Bernier
Kunstgeschiedenis herschrijven
In 1950 verscheen “The Story of Art” waarin Ernst Gombrich in begrijpelijke taal de kunstgeschiedenis beschreef. In 650 pagina’s komt slechts één vrouw voor. Struyven laat in haar boek zien dat vrouwelijke kunstenaars tientallen jaren werden vergeten. Ondertecht, want “het zijn er zoveel!”, zegt Struyven lachend.
Toch houdt ook Struyven in grote lijnen vast aan het klassieke verhaal van de kunstgeschiedenis. Net als Gombrich presenteert ze Parijs als 19e eeuwse kunsthoofdstad. Ze beschrijft hoe kunstenaars vervolgens massaal naar New York trekken na de Tweede Wereldoorlog. De afgelopen jaar staat deze klassieke lezing juist erg onder druk, omdat ook op andere plekken betekenisvolle en vernieuwende kunst werd gemaakt. Zeker ook door vrouwen!
Vrouwelijke kunstenaars
Veel keuzes van Struyven zijn bij een groot publiek bekend zoals Berthe Morisot, Frida Kahlo en Marlene Dumas. Maar het echte plezier zit in de onverwachte keuzes, zoals de Finse modernist Helene Schjerfbeck en Elsa von Freytag-Loringhoven, die mogelijk het urinoir maakte waarmee Duchamp beroemd werd.
Niet alle vrouwelijke kunstenaars waren enthousiast om mee te werken aan het boek van Struyven. “Ik denk dat zij niet blij waren met de feministische titel van het boek.” Maar hierdoor ontstond ruimte voor andere vrouwelijke kunstenaars als Jenny Holzer en Martha Wilson. Dus er blijft genoeg te ontdekken!
Moeten vrouwen naakt zijn om in het museum te hangen?
Vrouwelijke kunstenaars van 1850 tot nu
Christiane Struyven
€ 49,99 | Gebonden | 272 blz.
Uitgeverij Lannoo
ISBN 978 94 014 8313 1
0 reacties op “50 vrouwelijke kunstenaars om nooit te vergeten!”