Jarenlang woonde Hockney in Los Angeles waar het altijd zomer is. Bij terugkomst in Engeland ontdekte hij de schoonheid van de veranderende natuur. Met zijn voeten in de klei, kwast in de hand, trok David Hockney het Yorkshire land in. In het Van Gogh Museum is nu te zien hoe Hockney zich liet inspireren door de seizoenen!
Door de ogen van David Hockney ziet de wereld er kleurrijk uit. Wandelend door de Woldgate Woods in Yorkshire zijn de bomen paars, de bladeren geel, de grond oranje en de lucht helder blauw. Het is prettig toeven in de vrolijke landschappen van Hockney!
Seizoenen
De natuur is ieder seizoen anders. De wind die de takken beroert, het licht dat steeds nieuwe schaduwen werpt en de groeiende blaadjes zorgen voor steeds een nieuwe ervaring van dezelfde plek. David Hockney schilderde dezelfde Woldgate Woods in de lente, de zomer, de herfst en de winter. Ieder jaargetijde levert een volledig anders schilderij op: lange schaduwen in de herfst, overwoekerde bospaden in de zomer.
De schilderijen van Hockney voelen natuurlijk, maar zijn zeer gestileerd. Soms lijken de doeken symmetrisch opgebouwd, maar bij beter kijken zijn ze het nooit. Hij speelt met het contrast en haalt allemaal trucjes uit. Zitten de bladeren vast aan de bomen? Of dwarrelen ze vrij in de lucht?
Van Gogh
In het Van Gogh Museum leidt iedere expositie tot een gedwongen vergelijking met Van Gogh, maar eigenlijk is the Joy of Nature gewoon een Hockney-expositie. Hoewel beide kunstenaars zich door de natuur lieten inspireren, domineren de schilderijen van Hockney de ruimtes. De werken zijn groter, feller, indrukwekkender. De paar schilderijen van Van Gogh steken bleekjes af bij dit geweld. Wat zijn ze klein… En wat schilderde Van Gogh eigenlijk pietluttig gedetailleerd.
Neem dan de overweldigende natuurbeleving van David Hockney: Vette kleurvlakken, gigantische doeken en felle kleuren. Van een echte vergelijking met Van Gogh is geen sprake, ondanks dat er tussendoor inderdaad wat werken van de Nederlander zijn opgehangen. Is dat erg? Nee, helemaal niet, de natuur van Hockney is overweldigend en razend interessant. Alsof hij het landschap intenser beleeft.
Moderne Technieken
Hockney is gefascineerd door de natuur en legt dit vast met alles wat hij voor handen heeft. In de tentoonstelling zijn te zien: olieverf schilderijen, multi-paneel schilderijen, aquarellen, tekeningen, video werken en iPad tekeningen. Hockney is ondertussen 81-jaar, maar zijn speelsheid spreekt uit zijn iPad tekeningen. Als een klein jongetje dat voor het eerst door een bos rent en niet weet waar hij kijken moeten. Op de iPad tekeningen is wat gekras een struik, een streepje een regendruppel, een rondje een bloem. Toch voelen deze moderne schetsen niet wezenlijk anders dan zijn schilderijen. Ze zijn kundig opgebouwd: iedere streep lijkt raak.
Een onverwacht hoogtepunt in de tentoonstelling is een video-werk. Hockney reed met een auto waarop 9 camera’s waren gemonteerd door een bosweggetje. De beelden vormen een collage waarop de natuur langzaam aan je voorbij trekt. Hockney reed dezelfde weg in de lente, zomer, herfst en winter. Opeens komt alles samen: stijl, kleur en symmetrie. En dan blijkt: Hockney’s werken zijn niet overdreven, de natuur is echt zo overweldigend!
Dank je, mooie recensie, om blij van te worden.
Ik ga er zeker naar toe.
Bedankt! Moet je zeker doen!
Fascinerend en zeer de moeite van een bezoekje waard! Ga ik zeker heen! Dat voor jullie tip! Ik maak zelf Minimal Art
in optima forma. Schilderijen, oblecten en in diverse muziekstijlen. Heel goed te doen en zeer bevredigend! Je moet wel
weten wat je doet en de stroming niet verkrachten of misbruiken! Rommel maken is makkelijk. Maar de uitdaging ligt in
optimaal benutten van simplisme. Dat kan zeer krachtig en direct overkomen. Zonder overbodige toeters en bellen die
afbreuk doen of misleiden. Roland Visser, Den Haag.