Vandaag precies 50 jaar geleden werd een moordaanslag op Andy Warhol gepleegd. Een activiste drong Warhol’s Factory binnen en schoot de kunstenaar in zijn buik. Warhol overleefde de aanslag ter nauwer nood en zou zijn hele leven last blijven houden van het voorval. De dood kreeg een steeds prominentere plaats in zijn kunst.
Op 3 juni 1968 belde Valerie Solanas aan bij de studio van Andy Warhol. Een receptioniste liet haar binnen. Slechts enkele minuten later liep Solanas kalm weer naar buiten en vond de receptioniste Andy Warhol neergeschoten op de grond. Hij was geraakt in zijn buik. Kogels raakten zijn maag, lever, milt, slokdarm en longen. Warhol overleefde de aanslag, maar moest zijn leven verder met grote littekens op zijn borst.
Kunst
De moordaanslag maakte diepe indruk op Warhol. Hij liet zijn studio voortaan goed beveiligen. Zijn factory was voortaan niet meer de plek voor feestjes met veel onbekende mensen. Warhol zelf werd banger voor geweld en dit is duidelijk te zien aan de kunstwerken die hij de jaren erna maakte. Zo maakte hij zeefdrukken van een .22 pistool, dat hetzelfde was als het wapen van Solanas. Ook schilderde hij een serie met doodshoofden. Warhol liet zichzelf ook met een doodskop fotograferen, alsof hij ieder moment dood kon gaan.
Solanas
Solanas gaf zichzelf dezelfde dag nog aan bij de politie. Ze verklaarde dat ze Warhol had neergeschoten omdat hij geweigerd had mee te werken aan een feministisch toneelstuk dat ze geschreven had. Solanas werd uiteindelijk tot drie jaar gevangenschap veroordeeld. Na het uitzitten van haar straf, zocht ze Warhol opnieuw op. Ze bedreigde hem en begon hem te stalken. Hierdoor voelde Warhol zich extra onveilig.
Haar daad had Solanas ondertussen tot een bekendheid gemaakt. Ze werd in sommige feministische kringen geroemd om haar verzet: “Solanas is een kampioen van de vrouwenrechten”. Tijdens haar gevangenschap werd ze gediagnosticeerd met schizofrenie en mede door het stalken van Warhol, zou ze nog meerdere malen worden opgenomen.
Gezondheid
Warhol’s gezondheid werd na de moordaanslag niet meer helemaal 100%. Door de operaties die hij moest ondergaan, ontwikkelde hij bovendien een angst voor het ziekenhuis. Hij had last van een galsteen, maar weigerde zich jarenlang te laten opereren. Toen hij zich in 1987 eindelijk dan toch liet opereren, overleed hij een dag later aan de complicaties van de operatie. Zijn angst was dus toch gegrond geweest. Solanas overleed een jaar later, in 1988, aan de gevolgen van een longontsteking. Haar dood was toen grotendeels vergeten.
