//Vensters vroeg aan het Kröller-Müller Museum om hun favoriete werk te kiezen uit de Canon van de Moderne Kunst. Het Kröller-Müller koos voor Venster 17: Unieke vormen van continuïteit in de ruimte van Umberto Boccioni!
Het museum legt uit waarom: Umberto Boccioni (Reggio Calabria 1882 – Sorte, Verona, 1916) behoort tot het Italiaanse futurisme, een stroming die aan het begin van de twintigste eeuw streeft naar een radicale vernieuwing van de cultuur, gebaseerd op de dynamiek en de technologie van de moderne samenleving. Om de eigentijdse dynamiek ook tot uitdrukking te brengen in de kunst, ontwikkelen de futuristen het begrip ‘dynamische sensatie’, wat in de praktijk neerkomt op het streven om een bewegend object op verschillende momenten in één beeld weer te geven.Â
In de beelden die Boccioni in zijn korte leven maakt, zoekt hij naar een ruimtelijke vertaling van de futuristische uitgangspunten. Het klassieke marmeren of bronzen beeld is in zijn ogen volstrekt ongeschikt om de moderne wereld en de dynamiek ervan uit te drukken. De esthetiek van de traditionele kunst en cultuur moet vervangen worden door de ‘nieuw schoonheid’ van de eigentijdse dynamiek en door onderwerpen als de auto, de trein, de motorfiets, maar ook de mens, in volle beweging. Hij vindt dat de beeldhouwkunst de dingen tot leven moet wekken door hun relatie tot de ruimte te laten zien en hun beweging weer te geven.
In Forme uniche della continuità nello spazio, wat zoiets betekent als ‘Unieke vormen van continuïteit in de ruimte’ (Venster 17), tracht Boccioni de snelheid en de beweging van een menselijke figuur in één sculptuur vast te leggen: ‘Geen pure vorm, maar een puur plastisch ritme, niet de constructie van het lichaam, maar de constructie van de actie van het lichaam’, aldus Boccioni. Het gaat hem niet alleen om het weergeven van de vele stadia en momenten van een voortsnellende figuur, maar vooral ook om het idee van beweging van een figuur in de ruimte. Dit zeer vernieuwende beeld van Boccioni is een van de iconen van het futurisme en is sinds 1976 in de collectie van het Kröller-Müller Museum.
Kröller-Müller Museum
Het Kröller-Müller Museum werd geopend in 1938 en komt voort uit de privécollectie die Helene Kröller-Müller opbouwde tussen 1907 en 1922. Helene was een van de eerste grote verzamelaars van moderne kunst in Nederland. Haar indrukwekkende collectie omvat werken van Pablo Picasso, Georges Braque, Piet Mondriaan en Paul Cézanne, allemaal kunstenaars die ook vertegenwoordigd zijn in de Canon van de Moderne Kunst.
Helene Kröller-Müller was bovendien een van de vroegste verzamelaars van Vincent van Gogh. Hierdoor heeft het Kröller-Müller Museum de op één na grootste collectie van Van Gogh ter wereld en zijn er permanent zo’n 40 werken te zien in de Van Gogh Galerij. In 1961 opende het museum een beeldentuin, die met 160 werken tot de grootste van Europe behoort. In de beeldentuin zijn onder meer werken van Barbara Hepworth en Henry Moore te zien.
In totaal 16 kunstenaars zijn met belangrijke werken (schilderijen & beelden) in de collectie van het Kröller-Müller Museum vertegenwoordigd. Bovendien zijn er nog 3 kunstenaars met werken op papier in de collectie. Het museum bezit hiermee één van de belangrijkste moderne kunstcollecties in Nederland. Bijzonder in deze collectie is dat het Kröller-Müller als enige museum in Nederland een substantiële collectie futuristische kunst bezit. Umberto Boccioni’s beeld is hiervan het absolute hoogtepunt.
Op dit moment is er een tentoonstelling te zien met het werk van Barbare Hepworth (Venster 43) in het Kröller-Müller museum. Voor meer informatie: www.krollermuller.nl KunstVensters dankt het Kröller Müller Museum voor de deelname aan dit project rondom de Canon van de Moderne Kunst!
