Canon van de Moderne Kunst – Venster 43
In de Canon van Moderne Kunst geeft Vensters een overzicht van de 50 moderne kunstwerken die iedereen zou moeten kennen. 50 schilderijen, beelden, foto’s, objecten van 50 verschillende artiesten die je nooit meer mag vergeten. Vandaag venster 43: Pierced Hemisphere van Barbara Hepworth.
Barbara Hepworth is een van de belangrijkste beeldhouwers in de moderne kunst en bovendien een van de weinige vrouwelijke kunstenaars die internationale bekendheid genoot in haar tijd. Haar werk bevindt zich op het snijpunt van surrealisme en abstractie.
Een terugkerend thema in het werk van Barbara Hepworth is het inkapselen of omhullen van ruimte. Ook in Pierced Hemisphere ‘vangt’ ze de ruimte door een opening te maken in een grote ronde marmeren vorm. Deze ronde en ovale vormen komen vaak terug in haar werk. De werken hebben een duidelijke verwantschap met de vorm van schelpen. Hepworth’s werk wordt vaak buiten gewoond en versterkt het landschap waar ze in geplaatst worden.
Hepworth gebruikte de techniek van ‘Direct Carving’ zoals deze voor het eerst werd uitgeprobeerd door Constantin Brancusi. Dit wil zeggen dat ze werkte zonder vooraf ontwerpen of modellen te maken, maar dat ze direct werkte op het marmer. Later werd deze techniek onder meer gebruikt door Henri Moore.
Barbara Hepworth werd op 10 januari 1903 geboren in het Engelse Wakefield. Al op jonge leeftijd was ze geïnteresseerd in kunst en in 1920 won ze een studiebeurs waarmee ze kon gaan studeren aan de Leeds School of Art. Ze ontmoette hier onder meer Henri Moore. In 1921 kreeg ze de mogelijkheid verder te studeren in Londen aan het Royal College of Art. Na haar afstuderen in 1924, werd ze tweede in de prestigieuze Prix-de-Rome wedstrijd. Ondanks dat ze verloor, reisde ze naar Italië samen met de winnaar John Skeaping. In Italië leerde ze marmer bewerken en trouwde ze met Skeaping in 1925. Terug in Londen begonnen ze samen tentoon te stellen, tot hun scheiding aan het begin van de jaren 30. Europa bleef Hepworth interesseren en dus reisde ze in 1933 naar Parijs waar ze onder meer Pablo Picasso en Constantin Brancusi ontmoette. Ze kwam hier ook in aanraking met de Abstraction-Creation beweging, die was gestart door Theo van Doesburg.
In 1933 richtte Hepworth ook de Unit One beweging op die probeerde abstractie en surrealisme samen te brengen. Deze Engelse group kunstenaars bestond onder meer uit Ben Nicholson en Naum Gabo. Hepworth en Nicholson zouden een relatie beginnen die uiteindelijk resulteerde in een huwelijk in 1938. Nadat de tweede wereldoorlog was uitgebroken zouden de twee tijdelijk in Cornwall gaan wonen. Cornwall zou een belangrijke plek worden in de rest van de carrière van Hepworth. In 1949 ging ze in St Ives (Cornwall) wonen waar ze in de Trewyn Studios ging werken. In 1950 vertegenwoordigde ze Engeland op de biennale van Venetië. In de Trewyn Studios vond Hepworth een plek waar ze naar hartelust kon werken. De tuin diende als expositieruimte en in het atelier probeerde ze nieuwe technieken. Zo begon ze te experimenteren met brons en ging ze ook lithografieën. maken. Uiteindelijk werkte ze tot hoge leeftijd. Op 72-jarige leeftijd overleed ze plotseling bij een brand in de Trewyn Studios op 20 mei 1975.
Het werk van Barbara Hepworth is in Nederland te zien in het Kröller Müller Museum in Otterloo. Internationaal is Hepworth onder meer vertegenwoordigd in de collectie van de Tate Britain (Londen). In St. Ives is er een Barbara Hepworth Museum.
