Het Dorp van de Koningin

In klassieke verhalen en sprookjes zijn het vaak simpele boerenmeisjes die ervan dromen om wakker te worden in groot paleis vol lakeien en bedienden. Ze dromen van grote balzalen gevuld met mensen, prachtige jurken en dure sierraden en natuurlijk een knappe prins om mee te trouwen. Kortom, ze dromen van een leven als koningin. Maar weet u waar koninginnen van dromen? Een leven op het boerenland…

Om zelf voor te stellen hoe het zou zijn om als een prins te leven, bezoek ik graag paleizen. Tijdens mijn tijd in Frankrijk heb ik dan ook meermalen het prachtige paleis in Versailles bezocht dat werd gebouwd door Zonnenkoning Lodewijk XIV. De weelde die uit de zalen van dit paleis blijkt is overweldigend. Wie zou hier niet graag een nachtje logeren?

Bij een van mijn bezoeken aan Versailles, ontdekte ik een bijzondere ‘enclave’ in een van de uithoeken van de tuinen. Ergens ver achter de enorme vijvers, lange lanen en strakke perkjes ligt namelijk de landschapstuin van Marie Antoinette. Het is een plek waaruit een stiekem verlangen lijkt te spreken naar het boeren bestaan, een rustiek oord waar ze het hofleven kon ontvluchten.

Hameau de la Reine
Helemaal aan de rand van koninklijk domein achter het kleine Trianon paleis bevindt zich een klein boerendorpje dat werd gebouwd in opdracht van Marie Antoinette door Richard Mique. Het geheel bestaat uit 12 pittoreske huisjes waaronder een molen, een groententuin en een ware boerderij vol met dieren. Volgens de overlevering melkte Marie Antoinette met de hofdames de koeien.

Het is een bizar contrast met de luxe van de paleizen, maar een prettige plaats om rond te lopen. Het is alsof je in een andere wereld stapt en dat moet precies zijn wat de konining gewild moet hebben. Ironisch genoeg ligt de tuin op een plek waar ruim honderd jaar een echt dorpje had gestaan dat werd afgebroken om plaats te maken voor de koninklijke tuinen.

Het werd Marie-Antoinette dan ook niet in dank afgenomen door het volk dat ze zo’n dorp liet bouwen in haar tuin. Het werd gezien als een vorm van decadentie die niet gepast was. Wat voor Marie Antoinette een hobby was, een afleiding van het protocol aan het hof, was voor het volk een leven van hard werken. Voor hen was er geen paleis om ‘s avonds in terug te keren.

Mode
Waar de boerenmeisjes van de het leven in het paleis droomde, fantaseerde de koningin van het boerenbestaan. Het was in de tijd dat het dorpje gebouwd werd in de mode om ruïnes en andere bouwwerken in tuinen aan te leggen. De Gravin van Condé had tien jaar eerder al een boerendorpje in haar tuin laten bouwen. Je zou dus kunnen stellen dat het ook een modegril was.

Marie Antoinette was ook niet vies van een beetje luxe. Ze liet ook een privé-theater in haar eigen tuinen bouwen en een paviljoentje aan het water om in de schaduw van mooi weer te kunnen genieten. Het idyllische van het dorpje zal haar zeker hebben aangesproken en het zal ongetwijfeld een vlucht zijn geweest van haar dagelijkse verplichtingen aan het hof.

Toch denk ik niet dat Marie-Antoinette ooit haar koninklijke paleis voor het boerenleven zou hebben ingeruild. Maar dat maakt ook niet uit, ze creëerde een van de meest magische plekken op het koninklijk domein van Versailles. Dus, ondanks dat het een flink stuk lopen is, vergeet bij uw volgende bezoek het dorp van de Koningin niet!