Gevangen in het Museum (les Musées)

Op een doordeweekse middag sta ik voor een groene dichte deur vlakbij de Boulevard Montparnasse. Ik kijk nog eens naar het huisnummer om te controleren of ik wel goed zit. 137, Rue de Sevres, het oude woonhuis van de Franse kunstenaar Jean Dubuffet. Hij was de grondlegger van de ‘Art Brut’ (ruwe kunst) en zijn huis werd na zijn dood een museum. Tenminste, dat dacht ik….

Er is niks dat er op wijst dat er in dit gebouw een museum huist. Pas als ik drie keer heen en weer ben gelopen, zie ik het bordje ‘Fondation Dubuffet’ en een bel rechts naast een groene deur hangen. Nadat ik heb aangebeld, klinkt er een stem uit de luidspreker: ‘Bonjour?’. Dus vraag ik in mijn vriendelijkste Frans of het museum vandaag open is voor publiek. ‘Ja hoor! Aan het eind van de tuin moet u wezen.’ Dan hoor ik een klik en kan ik de groene deur openduwen.

Eenmaal binnen word ik ontvangen door een vriendelijke dame die duidelijk om een praatje verlegen zit. Of ik kunstgeschiedenis studeer? Of ik alleen van hedendaagse kunst houd? En waar ik vandaan kom? Nadat we 5 minuten hebben staan praten en ze me uitgebreid heeft verteld over de sculptuur van Dubuffet in Otterloo (Kröller Möller Museum) verkoopt ze me uiteindelijk een kaartje.

De tentoonstelling begint op de eerste etage en de vriendelijke mevrouw loopt met me mee om de lichten aan te doen. Het museum bestaat uit drie kleine etages en wordt geëxploiteerd door een stichting die het werk van Dubuffet beheert. De stichting bezit ook nog een veel groter Dubuffet museum net ten zuiden van Parijs in Périgny-sur-Yerres.

Het werk van Dubuffet valt onder de ‘Art Brut’, een kunststroming die ontstond rond 1960 en pretendeert pure spontane kunst te zijn, die niet afhankelijk is van andere kunst of culturele voorschriften. Dubuffet werd dan ook vooral geïnspireerd door tekeningen van onder meer geestelijk gehandicapten en kinderen. Werken dus die het meest puur waren en niet werden geremd door de omgeving.

De verzameling die te zien is het museum toont drie periodes in het oeuvre van Dubuffet. Zijn vroegst tentoongestelde werk is de Materiologiën reeks, waarin hij heeft geprobeerd met onder meer verf en papier marché verschillende materialen op het doek uit te beelden. Daarna volgt zijn Hourloupe serie waarbij hij met primaire kleuren verschillende in elkaar overlopende vormen maakt waarin soms figuren of objecten te herkennen zijn. En tenslotte zie ik een aantal volledige abstracte werken die gemaakt zijn in primaire kleuren.

Als ik vervolgens weer beneden kom, staat de dame me al op te wachten. ‘Wat vond u ervan?’ ‘Prachtig!’, zeg ik volmondig. Maar dat antwoord was natuurlijk te kort om haar tevreden te stellen. Al snel zijn we dus weer in gesprek over de getoonde werken en vertelt ze me dat haar favorieten in het museum buiten Parijs te zien zijn. ‘U moet daar echt eens gaan kijken, hoor!’

Even denk ik dat ik hier nooit meer wegkom. Pas als ik haar de smoes vertel dat ik zo een college heb dat ik moet volgen, haalt ze mijn tas uit de garderobe. Maar ook daarna praat ze nog verder over haar bezoeken aan Nederland. Stap voor stap kom ik dichter bij de deur. Als de groene deur uiteindelijk achter me in het slot valt, ben ik eindelijk weer vrij…

Fondation Dubuffet
137 Rue de Sevres, Metro Duroc (aanbellen om binnen te komen)
Maandag t/m vrijdag geopend 14.00-18.00
Entreekosten 4 euro per persoon, onder de 10 jaar gratis