Aan het begin van de rij sloot ik een vriendschap voor 5 uur met een dame op leeftijd. Samen lazen we de krant, samen hadden we het over de tentoonstellingen in Parijs en samen vochten we tegen de kou. Ruim 80 jaar was de kwieke dame en een prettig gezelschap om de uren in de rij door te komen. Maar toen we tegen 14.00 toch eindelijk het Grand Palais binnenstapte, namen we afscheid.
Binnen in het Grand Palais waren de werken uit de collectie van Yves Saint Laurent en Pierre Bergé verdeeld over 12 zalen. Tweeënhalve dag is de collectie open voor publiek, voordat alles begin volgende week onder de hamer gaat. De bezoekers zijn dan ook in te delen in twee groepen: kunstliefhebbers en potentiële kopers.
v.l.n.r. matisse, picasso en mondriaan.
Er heerst een bijzondere sfeer in de zalen van het Grand Palais deze dagen. Tussen de enorme massa bezoekers staan in iedere zaal namelijk talloze bewakers en mensen van veilinghuis Christie’s. Als je daadwerkelijk geïnteresseerd bent, hoef je het maar te laten weten en je krijgt alle informatie die je wenst. Maar het merendeel van de bezoekers komt gewoon even snuffelen, voordat alle werken weer in privécollecties verdwijnen.
En dat is de moeite waard want Yves Saint Laurent en Pierre Bergé wisten wat kwaliteit was. Er zijn dan ook alleen maar topstukken in de collectie. Zo vinden we torso’s uit de Romeinse tijd, meubels uit de tijd van Lodewijk XIV, een readymade van Duchamp en een houten beeld van Brancusi maar ook schilderijen en tekeningen van onder meer Picasso, Braque, Gris, Leger, Ingres, Klee, Mondriaan, Gros, Derain, Degas, Dufy, Klimt, Delacroix, Matisse, De Chirico, Gauguin, Munch en Manet.
Het leuke van zo’n tentoonstelling is dat ook de prijzen erbij vermeld staan en dan blijkt maar weer eens dat vooral de naam van de kunstenaar heel belangrijk is. Om u een idee te geven een Gros of een Degas kost ongeveer 300.000, een Munch of een Hals 1.000.000, een Mondriaan of een Leger 10.000.000 en een Picasso kost 25.000.000. Opvallend vond ik de lage prijzen voor de antieke kunst. Zo was er bijvoorbeeld een prachtige Griekse vaas die helemaal onbeschadigd was voor ‘slechts’ 25.000 euro.
v.l.n.r. grieks vaas (voorkant), griekse vaas (achterkant) en ingres.
Het is dan opeens ook wel even schrikken als je naar een Mondriaan van 10 miljoen euro staat te kijken en de man naast je daadwerkelijk geïnteresseerd is om het doek te kopen. Zonder pardon werd door een werknemer van Christie’s het doek van de muur getrokken zodat meneer het werk ergens anders rustig van dichtbij kon bekijken.
Als je dat eenmaal hebt meegemaakt, krijg je een paar zalen verderop bijna medelijden met een mevrouw die geïnteresseerd was in een schaal waarop een slang was afgebeeld. Het ding kostte slechts 15 duizend euro. Sloeber!
Een zaal verderop hoorde ik twee Amerikanen met elkaar praten over een mogelijke concurrent op de veiling. Er was een Duitser geweest die geïnteresseerd was in hetzelfde object. “Of misschien kwam hij uit Nederland”. De mannen wisten het niet zeker. De gemiddelde bezoeker is overigens met hele andere dingen bezig. Zo zei een dame bij het prachtige Art Deco interieur “Je zou het maar schoon moeten houden!”. Tja, iedereen heeft zijn eigen problemen natuurlijk.
v.l.n.r. gros en hals
Tegen 16.00 uur liep ik naar de uitgang en kwam toevallig de dame weer tegen met wie ik bijna vijf uur in de rij had gestaan. Het was een mooie collectie, daar waren we het over eens. Maar na zo’n hele dag wachten en dringen, waren we nu vooral toe aan een stoel om even bij te komen. Ik wenste haar dan ook nog een prettige dag, de vriendschap was weer voorbij, we gingen naar huis!
Maandag om 19.00 zal de veiling beginnen met een doek van Degas. Verspreid over drie dagen verwacht men 200-300 miljoen euro op te halen. Met dit geld wordt een fonds opgericht voor onderzoek naar AIDS. Twee tentoongestelde werken gaan niet onder de hamer, maar worden gedoneerd aan musea. Een prachtig portret van Goya is binnenkort te zien in het Louvre en een 19e eeuws Engels wandtapijt in het Musée d’Orsay.
Onze serie over de Veiling Yves Saint Laurent
Vooraf: de Veiling van de Eeuw
Dag 1: Records maar Picasso niet verkocht
Dag 2: Nu al meer dan 300 miljoen!
Dag 3: Boze chinezen bij veiling YSL
Achteraf: Chinese beelden niet betaald
Achteraf: Het Gouden Kalf van de Kunstwereld
 |
Wellicht zal mijnheer Jeroen de Mondriaan willen kopen of anders zeker toch de schaal of een ander hebbedingetje voor een habbekrats…?
Een mooi en interessant veilingverslag, dat zeker.
Maar toch, 10 miljoen en ‘slechts’ 15 duizend is toch een iets ander bedrag dan de twee florijnen waarvoor ge een kwartaal lang de Volkskrant kunt bekijken! 😉
Wanneer je overigens je zintuigen goed gebruikt, valt er van alles te beleven, waar dan ook.
Mooiverslag.Aanbevolen
Ah! De uitgebreide verslaggeving 😉
Mooie blik op bijzondere tentoonstelling.
Johan, als ik 10 miljoen euro aan kunst te besteden had, dan zou ik daar geen mondriaan voor kopen. Andere kunstenaars zouden dan mijn voorkeur hebben. Maar ja, ik vrees dat ik nooit zoveel geld aan kunst zal besteden, dus voorlopig besteed ik 15 euro aan een jaarabonnement bij het Louvre. 😉
Paco, Karl & Martin, allen bedankt voor jullie reacties!
Hallo Jeroen, kun je niet de Catalogus
voor mij kopen!!
Ik lees er al weken over..
Herald Tribune en Vandaag in The Times uitgebreid
Verslag..
Waanzin wat ie allemaal niet verzameld heeft
Het is echt top wat die man verzameld heeft
Waarde 300 Miljoen Euro..
Mooi verslag.. en jouw Blog is van hoge waarde
rn niet in Geld uit te drukken!!
Groet Joshua
Joshua, bedankt voor je uitvoerige reactie. De catalogus van de veiling moet maar liefst 200 euro kosten! Dus ik weet niet of je dat er wel voor over hebt 😉
Dat is ook een mooie daad, meneer Jeroen.
Ook zou je bijvoorbeeld, wanneer je er toe in staat bent, een eigen -schilders-werk kunnen maken, dat na verloop van tijd ten toon stellen en, wie weet… 😉
Mooi om te lezen dat iemand uren in de rij wil staan om kunstwerken te zien. Dat zie je tegenwoordig bijna alleen nog maar bij eendagsvliegen zoals we daar hebben de huidige popidolen.
Het schoonhouden van een kunstwerk en een kunstwerk van de muur halen om nog beter te kunnen zien of het zijn geld wel waard is. Hoe ontnuchterend.
En wat denk jij, Jeroen, zouden de Picassos’en Mondriaans zich wat schamen als ze die prijzen horen?
Blij overigens te horen dat er in ieder geval twee kunstwerken gespaard blijven voor de hamer van de veilingmeester, zodat jij en ik ze ooit nog eens kunnen gaan zien.
Mooie bijdrage, Jeroen en goed vormgegeven.