Terwijl de massa langs de kraampjes van de kerstmarkt op de Champs-Elysées schuifelt, besluit ik de drukte te ontvluchten. Ik breng snel even een bezoekje aan de kunstcollectie van de stad Parijs die sinds 1902 gehuisvest is in het Petit Palais. Ik ga op zoek naar de logica in een collectie vanaf de Grieken tot aan 100 jaar geleden.
Het Petit Palais werd ontworpen voor de wereldtentoonstelling van 1900 door architect Charles Girault als het klein broertje van het tegenover gelegen Grand Palais. Het monument is gebouwd rondom een half ronde binnentuin in een neoclassicistische stijl. Tijdens de wereldtentoonstelling huisde hier in collectie Franse kunst en twee jaar later werd het gebouw in gebruik genomen als museum.
De hoogtepunten van de collectie die eigendom is van stad Parijs worden hier tentoongesteld. In principe de werken tot 1900. Alles wat daarna gemaakt is, wordt getoond in het Palais de Tokyo. In het Petit Palais is er een tentoonstelling die start bij Griekse vazen en via onder meer de Middeleeuwen en Renaissance eindigt bij het Impressionisme.
Opzet
Hierin schuilt dan ook meteen de zwakte van het museum. Het lijkt soms een beetje een allegaartje. Je start bij 1900 en gaat dan terug in de tijd. Dat betekent dat je begint bij werken van meesters uit de 19e eeuw, waarvan de hoogtepunten enkele werken van Courbet en Cezanne zijn. Deze doeken hangen in grootse zalen met hoge plafonds aan de rand van de binnentuin.
Parallel aan deze zalen zijn er wat intiemere zalen waar voornamelijk meubels uit de tijd van Lodewijk XVI te zien zijn. Momenteel huist er in het Petit Palais ook nog een fototentoonstelling van Patrick Demarchelier. Tot overmaat van ramp heeft de conservator besloten deze foto’s tussen de gewone collectie te presenteren. De toch al onlogische opzet, is nu helemaal zoek. Alles hangt door elkaar.
Als ik via een prachtige trap naar de kelder ga, kom ik een zaal tegen met symbolistische kunst. Hier vind ik bijvoorbeeld een Gustave Moreau. De foto’s zijn hier gelukkig verdwenen, maar nog altijd loop ik in een anti-chronologische richting en staan meubels, beelden, schilderijen en aanverwante voorwerpen kris-kras door elkaar.
Hollandse meesters
Even verderop zijn zalen met barokke kunst en daar tref ik onverwacht talloze schilderijen uit Nederland en Vlaanderen. Het Petit Palais blijkt een uitgebreide collectie Nederlandse kunst uit de gouden eeuw te bezitten. Al gebied de eerlijkheid mij te zeggen, dat het voornamelijk kunstenaars zijn die net onder de topschilders zitten. Er zit een Jan Steen tussen, maar veel van de schilders zijn mij van naam niet bekend.
Als ik nog verder terug in de tijd ga, kom ik de Renaissance tegen met schilderijen die volgens de bordjes van Mantegna en Boticelli zijn. Maar ongetwijfeld zijn deze werken van leerlingen van deze twee grootmeesters, omdat deze stukken toch wat finesse missen. Waarschijnlijk dus wel uit hun atelier, maar niet van de meester zelf. Dat is een beetje de rode draad van dit museum. Het is het allemaal net niet. Er zijn grote namen te vinden zoals Cezanne, Monet, Delacroix en Rubens, maar niet de topstukken. Bovendien is er van de genoemde meesters maar 1 doek te vinden.
Deze werken worden aangevuld met stukken uit met schilders die net wat minder zijn dan de grootmeesters. Al zitten hier soms ook pareltjes tussen. Voor de Nederlander is er de schamele troost dat de permanente collectie volledig gratis te bezoeken valt. Dus als je snel even de Delacroix en de Steen wil gaan bekijken, kan je zo even naar binnen wandelen. Volgens de website van het Petit Palais hebben ze overigens ook één werk van Rembrandt. Tijdens mijn bezoek heb ik dit helaas niet gezien, omdat het schilderij op dit moment in Madrid te zien is.
Als ik de kou weer in stap, blijkt het ondertussen donker geworden buiten. De lichtjes op de Champs-Élysées schijnen mij tegemoet. De glühwein vindt gretig aftrek onder de bezoekers van de kerstmarkt, die nog altijd druk bezocht wordt. Kerst is in aantocht, maar daarover later deze week meer in een andere bijdrage.
Petit Palais
Avenue Winston Churchill
Metro Champs-Élysées Clemenceau
Dagelijks geopend van 10.00-18.00, maandags gesloten
Toegang tot de permanente collectie gratis.
De tentoonstelling van Patrick Demarchelier is nog te zien t/m 4 januari 2009.
 |
0 reacties op “Jan Steen aan de Champs-Élysées (les Musées)”