Vanuit het centrum van Parijs ben je in 15 minuten met de metro in Saint Denis. De voorstad staat vooral bekend vanwege zijn kathedraal en het ‘Stade de France’ waar de WK finale in 1998 werd gespeeld. Saint Denis heeft echter een lange geschiedenis die wordt gepresenteerd in het dorpsachtige Musée d’Art et d’Historie de Saint Denis.
Het is zaterdagmiddag rond half drie als ik de deur van het museum open. Het museum is net een half uurtje geopend en ik ben vooralsnog de enige bezoeker. Enigszins verstoord kijkt de mevrouw achter de toonbank me aan, maar verkoopt me toch een handgeschreven entreebewijs. Als ik verder loop wijzen drie beveiligers mij de weg.
Het museum is gehuisvest in een oud kloostergebouw (Karmelieten orde) en overal zijn er op de muren spreuken aangebracht met een Christelijke ondertoon. Op de eerste verdieping van het museum zijn enkele kloostercellen nagebootst. Als ik nog een verdieping hoger ga, kom ik in de ruimte terecht van de tijdelijke tentoonstelling. Bij het openen van het museum zijn ze echter vergeten hier het licht aan te doen. Ik sta dan ook in een donkere ruimte.
Maar aangezien ik de enige bezoeker ben, hebben de beveiligers wel een beetje in de gaten waar ik me bevind. Niet dat ze me achtervolgen, maar zo groot is het gebouw nou eenmaal niet. Als ik 1 minuut op de verdieping ben, wordt het licht dan ook aangeknipt. Oeps… Vergeten. Wat ze ook zijn vergeten is de televisies aan te zetten. In het hele museum ben ik twee maal een televisie tegen gekomen waar dan een film te zien zou moeten zijn. Maar die film… die trekt helaas aan mijn neus voorbij.
Wat ik wel zie, zijn de plaatselijke archeologische fondsen en voorwerpen die nog uit de Middeleeuwen komen. Het is allemaal zó kleinschalig en van zulke bedenkele tentoonstellingswaarde, dat ik met een lach op mijn gezicht door de zalen loop. Vooral als ik bij de meest moderne zalen terecht kom, is het aandoenlijk. Hier hangen de schilderijen van de plaatselijk grootheid Albert André, een postimpressionistische schilder waar zelfs de Franse wikipedia nog nooit van gehoord heeft.
Al met al is het een museum dat de heerlijke Franse sfeer ademt en je niet verwacht in een banlieue van Parijs. Qua collectie is het bepaald geen must, al heeft het een mooie 18e-eeuwse apotheekzaal en een paar aardige meubels van Francis Jourdain. Het is vooral een allegaartje van plaatselijke glorie.
Iedere Frankrijk bezoeker kent dit soort musea, want ieder dorp heeft er één. De plaatselijk geschiedenis aan de hand van voorwerpen uit het verleden aangevuld met een paar schilderijen van totaal onbekende schilders. De aandoenlijke sfeer van zo’n museum had ik alleen niet verwacht in Saint Denis.
Saint Denis is immers een banlieue. Saint Denis is bijna Parijs, Saint-Denis bestaat al 2000 jaar en hier liggen alle koningen begraven. En je kan ook wel zien dat er meer geld tegenaan is gesmeten dan een gemiddeld Frans dorpsmuseum, maar de collectie is helaas niet beter. Moet je dit museum dan overslaan bij een bezoek aan Saint Denis? Ja, als je komt voor de collectie. Maar niet, als je wil proeven van de heerlijke gemoedelijke Franse sfeer die je in Parijs vaak niet vindt.
Musée d’Art et Histoire de Saint Denis
22bis, Rue Gabriel Péri
Metro Saint Denis – Porte de Paris (lijn 13)
Maandag, Woensdag, Vrijdag 10.00-17,30
Donderdag 10.00-20.00
Zaterdag, Zondag 14.00-18.30
Entreeprijs: 4,00 (2,00 gereduceerd)
Zondag’s altijd gereduceerd tarief (1e zondag gratis)
 |
Hola Jeroen, leuk je verhalen nu uit Parijs te lezen! Hoop dat het je goed gaat en de heimwee naar Cádiz binnen de perken blijft… Pauline