Iedereen kent wel het Louvre, Centre Pompidou en Musée d’Orsay, maar Parijs heeft nog zoveel meer te bieden. De komende tijd zal ik een blik werpen op de talloze andere musea die óók de moeite waard zijn! Ik begin mijn tocht langs de Parijze musea in een bijzonder gebouw waarover vele verhalen te vertellen zijn. Verhalen over kolonialisme, art deco en immigratie…
Omdat ik sinds deze week inwoner van Parijs ben, moest ik me maar eens goed voorlichten over de immigratie naar Frankrijk. En waar kan je dat nou beter doen dan in het museum voor de geschiedenis van de immigratie? Dus toog ik de eerste de beste zaterdag naar de rand van het Bois de Vincennes waar dit museum gehuisvest is.
De Koloniale Tentoonstelling
Het Bois de Vincennes was in 1931 het toneel van een bijzondere tentoonstelling, l’exposition coloniale. Deze tentoonstelling werd door de Franse overheid gepresenteerd als trefpunt van culturen, als reactie op de Duitse kritiek op hun kolonialisme. Alle Franse kolonies hadden een paviljoen waar ze hun cultuur lieten zien. Ook andere landen met kolonies hadden paviljoens, zoals België (Congo) en Nederland (Indonesië).En er was zelfs een menselijke ‘dierentuin’, waar allerlei volken te bekijken waren.
Het hoofdgebouw van deze tentoonstelling was in Art Deco stijl en staat nu bekend als het ‘Palais de la Porte Dorée’. In dit gebouw heeft 70 jaar lang een museum gezeten voor Aziatische kunst, maar deze collecties zijn opgegaan in het Musée de Quai Branly. Sinds 2 jaar biedt dit paleis dan ook onderdak aan nieuw museum over de geschiedenis van de Franse immigratie.
Toen ik aankwam bij het museum was ik in één klap overdonderd. Wat een prachtig gebouw! De gevel bestaat namelijk uit één groot reliëf van Alfred Janniot waarop de handelsrelaties van Frankrijk met zijn kolonieën staan uitgebeeld. Je ziet er olifanten, vissen, vogels, de lokale bevolking en nog veel meer.
Ook binnen zijn nog drie prachtige zalen in Art Deco stijl die gratis te bezoeken zijn. Deze zalen hebben prachtige fresco’s tegen de muren o.a. van Pierre Ducos. Bovendien zijn ze ingericht met kenmerkend Art Deco meubilair. Alleen het gebouw in deze zalen wisten mij al geruime tijd te boeien, want de reliëf en fresco’s zijn zeer gedetailleerd.
Maar goed ik moest verder, want ik kwam immers voor het museum. Snel even een kaartje gekocht en verder naar boven, waar ik het toch weer niet kon laten om even van het balkon in de hoofdzaal te kijken. Maar goed, het museum dus.
Het Museum
Het museum biedt in overzicht van de geschiedenis van de immigratie vanaf het begin van het tweede Franse koloniale rijk (1830) tot aan nu. Hierbij krijg je een algemeen beeld van het leven van immigranten zoals huisvesting, werk, procedures en religie. Maar ook persoonlijke verhalen van immigranten die om tal van verschillende redenen naar Frankrijk zijn gekomen, zoals vluchtelingen, circusmensen, kunstenaars en handelaren.
Maar het begrip wordt veel breder getrokken. Zo krijg je ook een blik op Franse sportmensen die oorspronkelijk uit andere landen gekomen zijn of Fransen die nu in andere landen sporten. Ook naar immigratie van objecten wordt gekeken. Zo wordt bijvoorbeeld de Mona Lisa aangehaald. Dit Italiaanse schilderij is naar Frankrijk gehaald en uitgegroeid tot een symbool voor Parijs en Frankrijk zelf.
Er wordt zo geprobeerd serieuze feiten en gebeurtenissen af te wisselen met wat luchtigere onderwerpen, zonder daarbij pijnlijke verhalen als racisme of kolonialisme onbenoemd te laten. Maar ik had het mooiste al gezien…
Hoe het museum ook zijn best doen je te boeien met allerlei technische snufjes (je krijgt een koptelefoon en daarmee kan je op allerlei plaatsen in het museum film en geluidsfragmenten horen), ik vond het gebouw toch vele malen mooier dan het museum. Mijn dag was al geslaagd voordat ik een stuk van de collectie gezien had!
Overigens zijn alle teksten (inclusief geluids en videofragmenten) in het museum in het Frans. Handig om te weten voor alle Parijs-gangers met een wat mindere kennis van de Franse taal. Maar dan kan je altijd nog de gratis Art-Deco zalen bezoeken!
Cité Nationale de l’histoire de l’immigration
Palais de la Porte Dorée
293, Avenue Daumesnil
Metro Porte Dorée, lijn 8 (de halte is t/m 2-12-2008 gesloten ivm restauratie, neem dus tijdelijk halte Michel Bizot)
3,00 euro (gereduceerd 2,00, kinderen gratis), deze prijzen liggen iets hoger als er ook een expositie is. De art deco zalen zijn altijd gratis geopend voor publiek.
In de kelder is ook nog een tropisch aquarium, ik heb dit echter niet bezocht.
 |
Gefeliciteerd met je inwonerschap. En nu…. genieten!